Παραμένει το ίδιο γοητευτικός και καλοντυμένος όπως πριν 20 χρόνια, που εργαζόμασταν στον ίδιο εκδοτικό όμιλο. Ο Κίμων Φραγκάκης με την εξαιρετική γραφή και το δικό του προσωπικό στυλ, που πρωταγωνίστησε στα ελληνικά περιοδικά για πολλά χρόνια, πλέον, από τη θέση του εκδότη του Andro.gr και του διοργανωτή του Ladies Run, αποκαλύπτει στο Minaluxuryhotels τα αγαπημένα του ξενοδοχεία και μοιράζεται μαζί μας, μερικές προσωπικές στιγμές ευτυχίας, που έζησε μέσα σε αυτά.
L’Hotel, Paris
Είναι το ξενοδοχείο στο οποίο πέρασε τις τελευταίες μέρες του ο Όσκαρ Ουάιλντ. Ο θρύλος λέει ότι λίγο πριν πεθάνει, αντικρίζοντας την κακόγουστη ταπετσαρία στον τοίχο, αναφώνησε: “Η αυτή πρέπει να φύγει ή εγώ!”. Μου αρέσουν τα παρακμιακά μέρη και το επέλεξα για την επέτειο των δέκα ετών με τη γυναίκα μου. Η θέρμανση δεν λειτουργούσε στο δωμάτιο και την βγάλαμε με μια σόμπα που μας έφεραν, αγκαλιά κάτω από τα παπλώματα. (L’Hotel, Paris)
Claridge’s, London
Αυτό είναι το αγαπημένο μου ξενοδοχείο, ειδικά οι μεσαίου βεληνεκούς σουίτες με την Art Deco επίπλωση που ελπίζω να έχει διατηρηθεί εις το ακέραιο. Το μέρος αυτό “φωνάζει” καλό γούστο της παλιάς σχολής από παντού και έχει επικό breakfast. Εκείνο που με κερδίζει στο μεγαλειώδες αυτό ενδιαίτημα είναι η αύρα της ιστορίας πίσω από κάθε γωνία. Περιμένεις ότι μπορεί να δεις τον Τσώρτσιλ ή κάποιον εξόριστο Ρώσο ευγενή ή stylish δικτάτορα, ότι κινδυνεύεις να συναντήσεις τον έρωτα της ζωής σου ή και να σε δολοφονήσουν στη μπανιέρα σου. Εν ολίγοις όταν μένεις εδώ νιώθεις πραγματικός VIP, και σε αυτό μάλλον βοηθά το ότι πληρώνεις περισσότερα από όσα πραγματικά αξίζει. (Claridge’s)
The Excelsior Hotel Thessaloniki
Ένα ξενοδοχείο που φέρει μέσα του όλη την αστική αύρα της κοσμοπολίτικης Θεσσαλονίκης. Ξανά το Art Deco στοιχείο με τραβάει ειδικά στην πρόσοψη παρότι η ανακαίνιση έχει συμπαρασύρει τα περισσότερα στοιχεία του “παλαιού κόσμου” εσωτερικά. Η θέση του στο κέντρο της πόλης είναι κορυφαία και παρότι μικρό έχει εξαιρετικές αναλογίες. Νιώθω σαν στο σπίτι μου διότι το έχω συνδέσει και με το ξεκίνημα του Andro.gr το οποίο εκδίδω και σχεδιάστηκε από τους Θεσσαλονικιούς Designers United και αναπτύχθηκε τεχνολογικά από την επίσης συμπρωτευουσιάνικη Stonewave. (The Excelsior Hotel Thessaloniki)
Astir Palace Hotel, Athens
Αν δεν είσαι Σαουδάραβας κροίσος ή έστω πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ των 80s είναι δύσκολο να θεωρείς το μυθικό συγκρότημα “δικό σου” και να σου είναι οικεία η κάθε σπιθαμή του. Κι όμως έχω το προνόμιο να νιώθω ακριβώς έτσι για τη μεγαλειώδη αυτή “πολιτεία” στο ομορφότερο σημείο της Αττικής. Κι αυτό διότι εδώ διοργανώνω τα τελευταία έξι χρόνια τον φιλανθρωπικό αγώνα Ladies Run, ένα πανέμορφο event που μου έχει χαρίσει απερίγραπτες συγκινήσεις και μου έχει δώσει τη δυνατότητα να διανυκτερεύσω πολλές φορές στον Αστέρα. Με το που διαβαίνεις την πύλη αμέσως σε κτυπάει μια απόκοσμη αύρα στο πρόσωπο και νιώθεις ότι αφήνεις πίσω σου όλη την αρνητική ενέργεια που μπορεί να κουβαλάς. Οι κήποι του είναι ένα υπόδειγμα μεσογειακής αρμονίας με τα πεύκα πάνω από τη θάλασσα. Και ο αέρας των κοσμοπολίτικων 60s που το διαπερνά σε κάνει να νιώθεις πρωταγωνιστής σε ταινία της αλλοτινής Ριβιέρα. Ο Αστέρας ως γνωστόν έχει πουληθεί και τώρα ανακατασκευάζεται αλλά είμαστε όλοι πολύ τυχεροί που έχει μια δυναμική διοίκηση που με σεβασμό στην ιστορία του ετοιμάζεται πυρετωδώς να ανοίξει ξανά τις πύλες του την άνοιξη. (Astir Palace Hotel)
Hotel Grande Bretagne, Athens
Είναι το αγαπημένο μου ξενοδοχείο στην πόλη και ας μην έχω μείνει ποτέ αφού είμαι μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Ωστόσο το αγαπώ πραγματικά, και όχι μόνο επειδή έχω κάνει εδώ δεκάδες φωτογραφήσεις για περιοδικά, έχω παραστεί σε αναρίθμητα events, έχω καθίσει στα μπαρ και στα εστιατόρια του -ειδικά στο Alexander’s για σημαντικά ραντεβού- και έχω φέρει ξένους φίλους για να μείνουν. Αλλά και διότι ως λάτρης της Αθήνας, της ιστορίας της και της μικρής αστικής της παράδοσης αναγνωρίζω ότι τούτος ο ευγενικός γίγαντας, αυτό το φωτισμένο βαπόρι πάνω στην πλατεία Συντάγματος που πλέει μέσα στους αιώνες, είναι ένα ζωντανό μνημείο της πόλης όπου γεννήθηκα και μάλλον θα αποδημήσω. Είναι το πρυτανείο της αστικής Αθήνας, το θέατρο τόσων εξελίξεων, ένα δεύτερο ανάλαφρο βουλευτήριο για πολίτες και επισκέπτες απέναντι από τη Βουλή. (Hotel Grande Bretagne)
